Doorgaan naar hoofdcontent

Allo Tokio

Mijn schoonbroer heeft Japanse roots en behalve een fijne mens is hij ook een zeer verdienstelijke hobbykok. Helemaal tof werd het toen wij een uitnodiging kregen voor een namiddag samen Japans koken. Aanleiding was de bentobox van Monbento die voor Lucille onder de kerstboom lag. Lucille gaat binnen een paar weken naar de kleuterklas en dat kan ze nu doen met dezelfde lunchbox als die van Jackie, waar wij al twee jaar heel tevreden van zijn.

Meestal vullen wij die doos met bijvoorbeeld bokes met kaas, en in de kleine doosjes wat nootjes, fruit, stukjes groenten... Niets mis mee, maar afgelopen zondag werden ze gevuld met authentiek Japans eten.

Schoonbroer Katsu leerde de knepen van het vak van zijn moeder, maar vindt zelf veel receptjes op Just One Cookbook, een mooie en overzichtelijke site vol Japanse recepten.  

Veel ingrediĆ«nten vind je in de gewone supermarkten (het merk Saitaku heeft heel wat in zijn gamma en is bij Delhaize verkrijgbaar), voor enkele dingen moet je naar een speciaalzaak. Dan is een vertaler handig want de etiketten zijn niet gemakkelijk te lezen. 



We maakten een paar kleine gerechten, nu bedoeld voor in de lunchdozen maar we aten er ook heerlijk van als avondeten, op een bord. De meeste bereidingen zijn zowel koud als warm lekker. Onze kinderen waren niet van alles even grote fan, maar nichtje Norah van vijf, die dit al haar hele leven eet, hapt alles behendig weg met haar stokjes.

Eerst maakten we spinazie met sesam. Verrukkelijk.



Een Japanse omelet of tamagoyaki is standaard op een Japanse tafel of in de bentobox. Heel tof om te maken ook eigenlijk, door telkens een heel dun laagje omelet te bakken en dat op te rollen, net zolang tot de hele omelet is gebakken. Je hebt er wel een vierkant pannetje voor nodig (hoewel Nami van de website zegt dat het ook met een ronde pan kan.) Je kan er, net als in een klassieke Vlaamse omelet, ook garnaaltjes of ham bijdoen. Wat je maar lekker vindt.



Een lekker recept met komkommer is deze sunomono. Valt blijkbaar zelfs in de smaak bij notoire komkommerhaters: door het in te zouten en er het overtollige vocht uit te knijpen, blijft er iets veel smaakvollers over dan we van komkommers gewoon zijn. Lekker met wakame


Verder maakten we nog zalm (inzouten, een tijd laten rusten en dan bakken in de pan) en "Katsu". Blijkbaar betekent de naam van onze gastheer iets als "schnitzel". Stukken varkensvlees werden gepaneerd met panko en gefrituurd in arachide-olie in een diepe pan.

Andere bijgerechten: fijngesneden spitskool, gesnipperde wortelen, gestoomde broccoli, edamame en natuurlijk kleefrijst.


We gaan het hier thuis zeker nog eens proberen. Mijn favoriete gerecht is de spinazie met sesam. En de katsu. De mini's waren vooral verlekkerd op de omelet.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie